Η Ερμιόνη είναι χτισμένη στην ανατολική πλαγιά του λόφου Πρώνα και διακρίνεται για τη γραφικότητά της και το έντονο νησιώτικο χρώμα που της προσδίδουν τα γραφικά λιμανάκια (μαντράκια), τα χαρακτηριστικά πλακόστρωτα σοκάκια, τα ασβεστωμένα σπίτια της και τα γαλάζια παραθυρόφυλλα, ενώ φημίζεται ιδιαίτερα για τα ρόδια και τα ψάρια της.

Ως Μητρόπολη έχει τον Ναό των Ταξιαρχών, ενώ σε διπλανό οίκημα έλαβε χώρα η Γ΄ Εθνοσυνέλευση. Ο Ναός, μαζί με το Παλαιό Κοινοτικό Κατάστημα, το Στρατώνα, και το Καποδιστριακό Σχολείο αποτελούν ιστορικά οικοδομήματα, μιας και είναι κτισμένα πάνω στο αρχαίο τείχος του 4ου αιώνα, αλλά και ταυτόχρονα γιατί αποτελούν δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.

Στην προεξέχουσα χερσόνησο Μπίστι υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας πόλης.

Η αρχαία πόλη της Ερμιόνης ιδρύθηκε από τους Δρύοπες που εκτοπίστηκαν από την κεντρική Ελλάδα, μετά την κάθοδο των πρώτων ελληνικών φυλών. Μετά την κάθοδο των Δωριέων, οι Δωριείς κατέλαβαν και την πόλη της Ερμιόνης.

Όπως αναφέρει ο Παυσανίας οι Αργείοι κυριάρχησαν στην Ερμιόνη χωρίς πόλεμο και ιδρύεται η Ερμιών από τον Ερμίωνα εγγονό του βασιλιά του Άργους, Φορωνέα, από τον οποίο πήρε το όνομά της. Τότε πολλοί παλιοί κάτοικοι Δρύοπες, κατέφυγαν και εγκαταστάθηκαν στην πόλη Αλιείς, που αποτελούσε επίνειο της Ερμιόνης, όπως και ο Μάσσητας. Τα επόμενα χρόνια έγινε μέρος της Αχαϊκής Συμπολιτείας, μέχρι την Ρωμαϊκή κατάκτηση το 146 π.Χ. Η Ερμιόνη αποτέλεσε μια σημαντική πόλη της αρχαιότητας που στην ανάδειξή της, πέρα από την στρατιωτική και ναυτική της δύναμη, συντέλεσε ο πλούτος στις ακτές της ενός μοναδικού είδους οστράκου, της πορφύρας που χρησιμοποιούσαν οι βασιλείς, μεταξύ αυτών και ο Μέγας Αλέξανδρος, ως βαφή των χιτώνων τους. Στα χρόνια της ρωμαϊκής εποχής γνωρίζει μεγάλη άνθηση όπου τελειοποιείται το υδραγωγείο που ύδρευε ολόκληρη την τότε πολυάριθμη πολιτεία. Ο Παυσανίας περιγράφει με θαυμασμό τους πλούσιους ναούς, τις γιορτές, τους μουσικούς και κολυμβητικούς αγώνες που της έδιναν ξεχωριστή λαμπρότητα.

Η Ερμιόνη παρέμεινε σημαντικός οικισμός και τα επόμενα χρόνια ενώ έχει να παρουσιάσει αξιόλογα δείγματα Βυζαντινής κυριαρχίας και ανάπτυξης.

Στην νοτιοανατολική πλευρά του σημερινού Δημαρχείου ανακαλύφθηκε μεγάλη παλαιοχριστιανική τρίκλιτος Βασιλική εκκλησία με σπουδαία ψηφιδωτά δάπεδα. Οχυρωμένη με τείχη κατασκευασμένα πάνω στα λείψανα αρχαίων κτισμάτων εμφανίζεται στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και παίρνει το όνομα «Καστρί».

Αργότερα πέρασε στους Βενετούς, στην Φλωρεντία, ξανά στους Βενετούς και μετά από ισχυρή αντίσταση πέφτει στα χέρια των Τούρκων το 1537 μ.Χ.

Επιζεί στην Τουρκοκρατία χάρη στην ισχυρή ναυτιλία της και συμμετέχει με αξιόλογο σώμα Ερμιονιτών σε πολλές μάχες του απελευθερωτικού αγώνα.